การจัดหาเงินทุนนอกงบดุล (OBS) คือ การปฏิบัติทางบัญชีที่บริษัทไม่ได้รวมหนี้สินไว้ในงบดุล ใช้เพื่อส่งผลกระทบต่อระดับหนี้สินและหนี้สินของบริษัท การปฏิบัตินี้ถูกดูหมิ่นโดยบางคนเนื่องจากถูกเปิดเผยว่าเป็นกลยุทธ์สำคัญของ Enron ยักษ์พลังงานที่โชคร้าย
เหตุใดการจัดหาเงินนอกงบดุลจึงไม่ดี
สิ่งที่น่ากังวลคือรายการนอกงบดุลบางรายการมี โอกาสที่จะกลายเป็นหนี้สินที่ซ่อนอยู่ ตัวอย่างเช่น ภาระหนี้ที่มีหลักประกัน (CDO) อาจกลายเป็นสินทรัพย์ที่เป็นพิษ สินทรัพย์ที่จู่ๆ ก็กลายเป็นไม่มีสภาพคล่องเกือบทั้งหมด ก่อนที่นักลงทุนจะรับรู้ถึงความเสี่ยงทางการเงินของบริษัท
ในและนอกงบดุลต่างกันอย่างไร
พูดง่ายๆ ก็คือ รายการในงบดุลคือรายการที่บันทึกไว้ในงบดุลของบริษัท รายการนอกงบดุลจะไม่บันทึกในงบดุลของบริษัท (บน) รายการในงบดุลถือเป็น สินทรัพย์หรือหนี้สิน ของบริษัท และอาจส่งผลต่อภาพรวมทางการเงินของธุรกิจ
ข้อใดต่อไปนี้คือตัวอย่างการจัดหาเงินนอกงบดุล
ตัวอย่างการจัดหาเงินทุนนอกงบดุล (OBSF) ได้แก่ กิจการร่วมค้า (JV) ความร่วมมือด้านการวิจัยและพัฒนา (R&D) และสัญญาเช่าดำเนินงาน
ตัวอย่างรายการนอกงบดุลมีอะไรบ้าง
ตัวอย่างที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของรายการนอกงบดุล ได้แก่ ความร่วมมือด้านการวิจัยและพัฒนาการร่วมทุนและสัญญาเช่าดำเนินงาน จากตัวอย่างข้างต้น สัญญาเช่าดำเนินงานเป็นตัวอย่างที่พบบ่อยที่สุดของการจัดหาเงินทุนนอกงบดุล
