verb (ใช้กับวัตถุ), de·famed, de·fam·ing. เพื่อโจมตีชื่อหรือชื่อเสียงที่ดีของ เช่นการพูดหรือเผยแพร่สิ่งที่เป็นอันตรายหรือทำให้เสียหาย ใส่ร้ายหรือหมิ่นประมาท; calumniate: บทบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ทำให้นักการเมืองเสื่อมเสียชื่อเสียง โบราณ อับอายขายหน้า; นำความอัปยศมาสู่.
การหมิ่นประมาทหมายความว่าอย่างไร
กริยาสกรรมกริยา กฎหมาย 1 ฉบับ: ทำร้ายชื่อเสียงด้วยการสื่อสารข้อความเท็จ เกี่ยวกับ: ทำร้ายชื่อเสียงของผู้ถูกหมิ่นประมาท (ดูหมิ่นประมาท 1 ความรู้สึก 2a) หรือใส่ร้าย (ดูหมิ่นประมาทรายการที่ 2 ความรู้สึก 2) หมิ่นประมาท ตัวละครของเธอ 2 โบราณ: กล่าวหาหมิ่นประมาทคาถา
ทำให้เสียชื่อเสียงเป็นคำคุณศัพท์หรือไม่
บรรจุ หมิ่นประมาท; ทำให้เสียชื่อเสียง; ใส่ร้ายหรือหมิ่นประมาท: เธออ้างว่าบทความในนิตยสารเป็นการหมิ่นประมาท
คำนามการทำให้เสียชื่อเสียงคืออะไร
คำนาม. การหมิ่นประมาท; ความเสียหายอันเป็นเท็จหรือไม่ยุติธรรมต่อชื่อเสียงอันดีของผู้อื่น โดยการใส่ร้ายหรือหมิ่นประมาท calumny: เธอฟ้องนิตยสารฐานหมิ่นประมาทตัวละคร
ทำให้เสื่อมเสียคำหรือไม่
กริยา. เพื่อทำให้เสียชื่อเสียง; ใส่ร้ายหรือใส่ร้าย.