the สูญเสียความเคารพ เกียรติยศ หรือความนับถือ; ความอัปยศ; ความอัปยศ: ความอับอายขายหน้าของอาชญากร บุคคล การกระทำ หรือสิ่งที่ทำให้เกิดความอับอาย ดูหมิ่น หรือทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง สถานะของการเป็นที่ชื่นชอบ; การกีดกันจากความโปรดปราน ความมั่นใจ หรือความไว้วางใจ: ข้าราชบริพารและรัฐมนตรีต้องอับอาย
ใช้คำว่าอัปยศได้อย่างไร
ตัวอย่างประโยคที่น่าอับอาย
- เธอช่างน่าขายหน้านัก …
- ความผิดพลาดทำให้เขาอับอายจนตาย …
- ในฐานะกัปตันลินคอล์นต้องอับอายถึง 2 ครั้ง ครั้งหนึ่งเพราะยิงปืนใกล้ค่าย และอีกครั้งเพราะเกือบทั้งบริษัทของเขามึนเมา..
ความอัปยศเป็นคำหยาบคายหรือเปล่า
สูญเสียหรือทำลายชื่อเสียงของตน: ชื่อเสีย, กลิ่นเหม็น, ความเสื่อมเสีย, ความอับอายขายหน้า, ความอับอายขายหน้า, ความอัปยศ, ความอัปยศ, ชื่อเสียงที่ไม่ดี, คำหยาบคาย, โซเดียม, ความเห็นผิด, ความอัปยศ … เสื่อมเสียชื่อเสียง อับอายขายหน้า สำนวน: เป็นการประณาม
เรียกคนอื่นว่าอับอายหมายความว่าอย่างไร
คำนาม. ความอัปยศ ดูหมิ่น ดูหมิ่น ดูหมิ่น ความอัปยศ หมายถึง สถานะหรือสภาวะแห่งความทุกข์ สูญเสียความนับถือและการตำหนิที่ยืนยาว ความอับอายขายหน้ามักบ่งบอกถึงความอัปยศอดสูและบางครั้งการกีดกัน ส่งกลับบ้านด้วยความอับอายขายหน้าเน้นการสูญเสียเกียรติที่ได้รับหรือการสูญเสียความนับถือตนเอง
เรียกใครว่าอัปยศได้อย่างไร
ความอับอาย
- ดิสเครดิต,
- เสียศักดิ์ศรี
- เสียชื่อเสียง
- เสียชื่อเสียง
- ความชั่ว,
- เสียชื่อเสียง
- obloquy,
- โซเดียม,